سازه‌های کامپوزیتی جایگاه ویژه‌ای در صنایعی که نیازمند استحکام ویژه بالا (استحکام به وزن) هستند، دارند. از ویژگی سازه‌های کامپوزیتی است که با توجه به روش ساخت قابلیت یکپارچه سازی را دارند ولی در برخی موارد در سازه‌های مختلف طراح مجبور به استفاده از اتصالات است. اتصالات مکانیکی و چسبی اتصالت متداولی هستند که در طراحی بدان پرداخته می‌شوند.
در بررسی صورت گرفته، اتصالات روی هم برای اجزای اتصال کامپوزیت-کامپوزیت و تاثیر تقویت چسب و در پارامترهای اتصال و همچنین تاثیر بارگذاری ترکیبی کشش-پیچش در این اتصالات مورد بررسی قرار گرفته است. آنالیز حساسیت برای پارامترهای مانند زاویه الیاف، جنس الیاف و درصد حجمی الیاف به صورت کامل برای بارگذاری کششی و بارگذاری ترکیبی کشش-پیچش انجام گرفته است.

شکل ۱-اتصال چسبی تک لبه‌ای کامپوزیت-کامپوزیت

شکل ۲- اتصال مکانیکی تک‌لبه (سمت چپ) و دولبه (سمت راست)

در زمینه اتصالات مکانیکی، به بررسی اتصالات ترکیبی مکانیکی-چسبی و تاثیر پارامترهای موثر در استحکام اتصال، به همراه آنالیز حساسیت پارامترهای اتصال و تاثیر استفاده از پیش بارهای مختلف برای اتصال مکانیکی پیچی مورد بررسی قرار گرفته است. در بررسی‌های انجام شده، اتصال اجزای کامپوزیت-کامپوزیت و آلومینیوم-کامپوزیت برای اتصال تک لبه و دولبه، به صورت مجزا، انجام گرفته است.

شکل ۳-انجام آنالیز مدال برای حصول اطمینان از مدلسازی انجام گرفته برای اتصالات مکانیکی با ضریب اصطکاک‌های مختلف بین اجزا

جدول ۱-مشخصات فنی طراحی، مدل سازی و تحلیل کامل اتصالات کامپوزیتی